วิถีชีวิตของคนไทยมีความสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อมตามธรรมชาติที่อยู่รอบตัวตั้งแต่เกิดจนตาย เกิดเป็นประเพณีสืบทอดต่อเนื่องกันมา เช่นการเกิดใช้ผิวของไม้ไผ่ตัดสายสะดือ อู่ทำจากไม้ไผ่หรือหวาย เสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่มได้จากฝ้าย อาหารการกินได้จากธรรมชาติ เมื่อถึงคราวตายก็ยังคงมีความเกี่ยวข้องกับสิ่งแวดล้อมธรรมชาติ เช่น ฟืน โลงศพ ทำจากไม้ที่ได้จากธรรมชาติ

             งานพิธีที่เกี่ยวข้องกับการตาย ฐานะทางสังคมของผู้ตาย โดยเฉพาะถ้าเป็นชนชั้นสูง พระก็มีลักษณะที่แตกต่างจากสามัญชน เช่น มีการนำศพใส่โกศ หากเป็นพระมักใช้ปราสาทในงานศพ การแทงหยวกก็เป็นศิลปวัฒนธรรมอย่างหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับงานศพ มีการสืบทอดต่อเนื่องมา ลวดลายก็มีความแตกต่างกันไปตามแต่ละท้องถิ่น ในสภาพสังคมปัจจุบัน การแทงหยวกเพื่อใช้ประกอบพิธีงานศพนั้นลดลง สาเหตุหนึ่งเพราะช่างแทงหยวกได้ลดจำนวนลงอย่างมาก

             บ้านโพธิ์ทอง ตำบลไผ่ล้อม อำเภอลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์ มีช่างแทงหยวกที่ยังคงรักษาสืบทอดการแทงยวกไว้อยู่ กองศิลปวัฒนธรรม สำนักงานอธิการบดี มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์ เห็นว่าการแทงหยวกนี้เป็นศิลปะท้องถิ่น และเป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่ต้องอนุรักษ์และสืบทอดไว้จึงได้รวบรวมข้อมูลไว้ในเบื้องต้น ฐานข้อมูลทางวัฒนธรรมและสามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้ในอนาคต

คณะผู้จัดทำ

กองศิลปวัฒนธรรม สำนักงานอธิการบดี

มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์ ปีงบประมาณ พ.ศ. ๒๕๖๕